Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

Ένα βηματάκι πιο κοντά

Κάποιος είπε το εξής σοφό...
«Πρέπει κανείς να συμπληρώσει το ευεργέτημα που έκανε, συγχωρώντας την αχαριστία του ευεργετηθέντος.»
Μα και κάποιος άλλος είπε το εξής κορυφαίο...
«Πάτερ, άφες αυτοίς· ου γαρ οίδασι τι ποιούσι».
Μεγάλο πράγμα η συγχώρεση, μεγάλο και δύσκολο, ειδικά όταν πονάμε! Γι αυτό κάθε μέρα παρακαλάμε τον Θεό στην προσευχή μας «... Και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών...»
Πρέπει να μάθουμε να συγχωρούμε για να μπορέσουμε να συγχωρεθούμε. Κι όταν τελικά καταφέρουμε να συγχωρέσουμε τον αδελφό, την αδελφή, τον φίλο ή ακόμα και κάποιον άγνωστο που μας πλήγωσε ή μας αδίκησε αμέσως η καρδιά μαλακώνει, ανοίγει. Ανοίγει για τον διπλανό μας, ανοίγει για τον περαστικό, μα ανοίγει και για το Άγιο Πνεύμα, ανοίγει και για τον Χριστό.
Κι ερχόμαστε λίγο πιο κοντά Του... Αυτό δεν είναι το ζητούμενο;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου